μαγνητοοπτικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην επίδραση την οποία ασκεί το μαγνητικό πεδίο στις οπτικές ιδιότητες τών σωμάτων («μαγνητοοπτικά φαινόμενα» — οπτικά φαινόμενα που προκαλούνται από μαγνητικές δυνάμεις)

2. το θηλ. ως ουσ. μαγνητοοπτική, η

τομέας τής φυσικής που μελετά τα μαγνητοοπτικά φαινόμενα, τις οπτικές ιδιότητες ουσιών που έχουν τεθεί σε ένα μαγνητικό πεδίο.